Jeugdvoetbal…Maar de focus ligt elders
Afgelopen weekend was ik aanwezig bij een jeugdwedstrijd, waar jeugdspelers streden om de winst. Een heerlijke, felbevochten wedstrijd waarin beide teams goed aan elkaar gewaagd waren. De thuisploeg had misschien een klein voordeel, maar de tegenstander liet zich zeker niet onbetuigd en vocht fel, zonder over de grens te gaan. Dit is hoe jeugdvoetbal hoort te zijn: fel, sportief en eerlijk. Bij rust stond het 1-1, een terechte tussenstand. Maar helaas, wat er op het veld gebeurde, was slechts een deel van het verhaal. De aandacht werd vooral opgeëist door de ouders, trainers en begeleiders langs de lijn van beide teams. Kinderen willen gewoon voetballen en plezier hebben, maar het leek alsof de volwassenen vooral bezig waren met het resultaat en hun eigen emoties. Dit was ook goed merkbaar bij de trainers, die nauwelijks oog hadden voor het spelplezier van de kinderen en vooral bezig waren met het resultaat. De ellende begon echt in de tweede helft, na een discutabele strafschop die in mijn ogen te makkelijk werd gegeven. Maar de reactie van de trainers, begeleiders en vooral de ouders was over de top. Natuurlijk hadden ze wel een punt over de beslissing, maar de manier waarop ze hun ongenoegen uitten, was allesbehalve een goed voorbeeld voor de kinderen. Dit gedrag langs de zijlijn herinnerde mij eraan waarom ik jaren geleden ben gestopt met het vrijwillig begeleiden van het jeugdvoetbal. Het draaide niet meer om het spel en de ontwikkeling van de kinderen, maar om de frustraties van de volwassenen. Maar 1 foute beslissing was de omslag in een sportieve wedstrijd, zelf ben ik ervan overtuigd dat deze beslissing niet eens expres werd veroorzaakt. Maar door een inschattingsfout om op dit niveau ouders te laten fluiten die een binding hebben met een club. Uiteindelijk blijft het toch een vrijwilliger waar we er al niet zoveel van hebben in het algemeen. Dat is niet hoe jeugdvoetbal hoort te zijn, tegenslagen horen bij het voetbal daar heb je wekelijks mee te maken. Naar mijn menig moeten juist trainers, begeleiders en vooral ouders waken voor een negatieve sfeer in het jeugdvoetbal. De wedstrijd eindigde uiteindelijk terecht in een gelijkspel, maar de uitslag was voor mij een bijzaak. Voor de kinderen was de frustratie na het laatste fluitsignaal alweer snel voorbij, maar het waren de toeschouwers die hun frustraties mee naar huis namen.
Jeugdvoetbal zou moeten draaien om spelplezier en ontwikkeling, niet om de ego’s langs de lijn.
Redactie: Anoniem
