BSC’68 de kansen, Zevenhoven de overwinning
Een mooie rit door het groene hart bracht ons afgelopen zaterdag bij medekoploper Zevenhoven.
Ondanks de afspraak het eerste kwartier de kat uit de denkbeeldige boom te kijken was de eerste 100 % kans voor BSC. Een uitstekende steekpass van Lody Dijkhuizen zet Lucas Plag alleen voor keeper Jordy Aartman. De opgestoomde linksachter deed eigenlijk niets verkeerd behalve dat hij de bal twee centimeter te laag op doel schoot. Daardoor ging het projectiel via de onderkant van de lat het veld weer in. BSC behield het overwicht maar toch was Berry Peters heel dicht bij de openingstreffer. Hij werd vogelvrij voor keeper Michael Verhoef gespeeld maar hij maaide faliekant over de bal. BSC bleef de bovenliggende partij en het wachten was op de eerste treffer. Die kwam er bijna als Joep van Straalen Lijon Korving alleen voor de keeper zet. Waar Lijon in de eerste helft van het seizoen rustig voor het doel was knalde hij de bal nu ongecontroleerd tegen de keeper op. Toch kwam BSC nog voor de rust op voorsprong. Dezelfde Lijon die zojuist een kans miste zette nu Falco Henzen in een kansrijke positie en dat resulteerde na een mooie kapbeweging en een schuiver in de verre hoek in de 0-1. Bijna verdubbelde Joep van Straalen de voorsprong maar opnieuw stond die dekselse lat in de weg. Dankzij een fantastische redding van Michael Verhoef op een vrije trap van Barry Peters haalde BSC de rust met een voorsprong.
En ja, wat gebeurt er dan in zo’n theepauze. Bij BSC was het motto, het gaat goed dus ga zo door terwijl waarschijnlijk bij Zevenhoven harde woorden zijn gevallen. Een wissel bij Zevenhoven bepaalde eigenlijk het verdere verloop van de wedstrijd. Spelbepaler Maurits Splinter kwam er in en die was gewoon doorslaggevend in de tweede helft. Hij strooide met passes, was vervelend maar hij draaide wel het spelbeeld volledig om. Eerst was er nog wel een grote kans voor BSC toen Guido de Peinder Joep van Straalen vrij voor de keeper zette maar toen deze hopeloos faalde was het Zevenhoven dat de klok sloeg. Eerst ronde good old Marco Pellegrom, wat zou BSC zo’n spits goed kunnen gebruiken, een aanval over links doeltreffend af en even later kwamen de geel/rode zelfs op voorsprong als de nummer 8 een zelfde doelpunt produceerde als Falco Henzen. De bal aannemen op de achterlijn, naar binnen draaien en met links de lange hoek zoeken. Als Falco hem maakt is het een prachtige goal en als de tegenstander hem er in legt is het een fout van de verdediging. Mijn mening is dat het twee mooie goals waren. Na de achterstand ging BSC best op zoek naar de gelijkmaker maar ondanks het feit dat er nog 20 minuten gespeeld moesten worden was de haast de oorzaak van veel foutieve passes. Hierdoor bleef Zevenhoven eigenlijk vrij gemakkelijk overeind en toen de prima fluitende scheidsrechter van der Hulst voor het einde floot baalde BSC als een stekker en vierde Zevenhoven een feestje.
Een gelijkspel was verdiend geweest maar Zevenhoven ging gewoon beter met de kansen om. Zevenhoven, gefeliciteerd met de overwinning.
Maar zoals Philips Freriks altijd zegt: HET SPEL IS NOG NIET GESPEELD!!
Redactie: Hans Verhoeff
Foto: Archief
