Peter Grootscholten bezig aan zijn afscheidstournee
Aan alles komt een einde is een bekend gezegde, zo ook aan het ontvangen en begeleiden van scheidsrechters bij Houtwijk door Peter Grootscholten.
Peter Grootscholten is voorafgaand aan de wedstrijd Houtwijk – GDA in het zonnetje gezet. 900 scheidsrechters heeft hij bij Houtwijk en haar voorgangers ontvangen en begeleid. Na dit seizoen stopt hij er mee en dat was voor ons aanleiding Peter een paar vragen te stellen.
Peter, hoe kijk je terug op 900 scheidsrechters?
Het was een mooie hobby, een taak die mij op het lijf geschreven was. Van 1984 tot heden maar ik mis de energie en vooral de ambitie om dat tot mijn tachtigste levens jaar te blijven doen.
Bij Houtwijk zal je naam altijd in een adem genoemd worden, met het scheidsrechters wezen, zie je dat zelf ook zo?
Jazeker, voor wat betreft het ontvangen van scheidsrechters en de begeleiding van deze belangrijke mensen, ben je het visite kaartje van en voor de club, ik wil dat dit vlekkeloos verloopt.
Wanneer heb je je afscheid bekendgemaakt?
Enkele bestuursleden V.z. Ed Jacobs en de T.c. man John Tiemens van Houtwijk v/h RAVA zijn in januari op de hoogte gebracht en hebben daardoor de tijd om uit te kijken naar een vervanger. Eigenlijk wilde ik al tijdens de coronaepidemie of vlak er na stoppen maar heb toch besloten het seizoen af te maken. Dit is verstandiger.
Heeft je fysieke gesteldheid met je besluit te maken?
Absoluut, het traplopen kost mij heel veel moeite, en de beoogde lift komt een jaar te laat. Daarnaast vindt mijn vrouw het voor mij ook te gevaarlijk worden om avondwedstrijden te blijven bezoeken met valkuilen als boomwortels in het weg dek.
Ben je nu helemaal weg bij Houtwijk?
Nee, zeker niet, ik blijf een aantal zaken voor de club doen zoals ervoor zorgen dat de belijning van het veld 2 in augustus door een externe partij wordt gedaan.
Je verzorgde ook scheidsrechters bij SVV Scheveningen. Hoe reageerde zij?
Ook bij SVV Scheveningen heb ik de selectie managers Dave van der Zwan en Mike Bernard al in juli 2021 op de hoogte gebracht dat ik na dit seizoen stop met het regelen van KNVB – scheidsrechters voor hun eerste elftal en het O 23 jaar team. Zij snapten mijn besluit. Ik kijk ook daar terug op 8 mooie jaren.
Blijf je Houtwijk wel volgen?
Jazeker, er is inmiddels een zitbank op de juiste hoogte bij Houtwijk geplaatst, daar op ga ik het meer op afstand bekijken.
900 scheidsrechters is een zeer respectabel aantal. Heb je daar veel waardering voor gekregen?
Absoluut, het zijn voor een club belangrijke activiteiten en toen een Haagse KNVB – scheidsrechter, lid van de H.S.V., Vally Karagantchef, mij 3 jaar geleden voorgedragen heeft voor een Koninklijke onderscheiding voelde ik mij vereerd. Nee dat had ik uit die scheidsrechters hoek niet verwacht. Ik ben in die ronde benoemd tot Lid in de orde van Oranje Nassau.
Je stamt nog uit de RAVA tijd, wat herinner je nog uit die tijd?
Dat was heel divers natuurlijk, soms hoorde ik bij het verlaten van het veld van enkele selectie spelers “geef die man straks boven nog wat extra te drinken” terwijl een andere keer spelers (soms ook terecht) kwaad waren op mij vanwege de arbitrage.
Wat is een voorval dat je nooit meer zal vergeten?
Ik weet nog dat een KNVB trio even tijdens het douchen vast heeft gezeten in kleedkamer 6. Het was een jaar of 5 geleden na een nacompetitie wedstrijd. Hoofdtrainer van Houtwijk was Patrick Demmers, het KNVB trio had ik kleedkamer nr 6 gegeven. Dat was niet slim want dat tegenover de kleedkanmer van het eerste elftal van Houtwijk. Ik ga na afloop in de kantine drinken halen en bezorgen en tot mijn schrik hadden een paar selectie spelers aan de deurkruk een groot dik touw vast geknoopt en verbonden in de keuken ruimte aan een radiator.
De 3 KNVB heren waren aan het douchen. Ik was laaiend, ik zeg als ze straks onder de douche vandaan komen en ze bellen de politie, dat ze opgesloten zitten dan speel je volgende week niet. Ik zeg dat touw wordt door gesneden anders steek ik het in de fik of ik stop ik per direct met arbiters te ontvangen. Ja gelukkig heeft toen Renate Kessels op mijn verzoek het touw doorgesneden. Daarnaast ben ik bij die kleedkamer blijven staan. De betrokken scheidsrechter kwam niet uit deze regio, was arrogant en floot zijn wedstrijd op een zeer zelfingenomen manier. Floot totaal niet in de geest van de wedstrijd. Zijn assistenten hadden geen schuld aan deze affaire. Ik heb toen de arbiter via de achteruitgang van ons parkeer terrein naar buiten geloodst. Dit blijft mij altijd blij, en Demmers deed net of die nergens vanaf wist. Die onschuldige blik heb ik nog smakelijk om moeten lachen.
Je bent ook jarenlang rapporteur geweest voor de KNVB. Als je naar scheidsrechters kijkt, wat zie je dan?
Klopt, jarenlang heb ik dit gedaan en meestal zie ik voor rust al of de man in het geel – groen of zwart gekleed wel of niet capabel is om een wedstrijd op KNVB niveau goed te leiden. Ik kijk naar bepaalde spelsituaties, of hij voordeel geeft of niet. Of hij tussen de spelers staat als het kan maar erboven als het moet.
Soms is het lastig maar als rapporteur kon ik dingen opschrijven zoals ik ze gezien heb. Al fluit een scheidsrechter nog zo slecht, als begeleider moet je hem toch bedanken voor zijn leiding.
Hoe heb jij het voetbal zien veranderen de afgelopen jaren?
Het niveau, de betrokkeheid en het gedrag is er in de loop der jaren niet beter op geworden. Spelers onderling maar ook richting scheidsrechter komen steeds minder op één lijn te staan en dat is jammer. Daarnaast hebben de econmische sitautie, corona en het feit dat er steeds meer andewre dingen te doen zijn er voor gezorgd dat het lijkt alsof de binding met onze mooie sport minder is geworden.
Iedere club zoekt clubscheidsrechters. Denk jij dat de veranderde mentaliteit een reden is dat steeds minder mensen zich beschikbaar stellen?
In het jaar 1992 heb ik voor een volle zaal in Fleuresto te Honselersdijk bij de rond vraag van de A.L.V van de Haagse Voetbal Bond,met voorzitter Jan Wingelaar achter de tafel, een pleidooi gehouden en de vraag gesteld `Haalt de clubscheidsrechter het jaar 2000′. Volgens mij was de terugloop toen al aan de gang en is het niet iets van de afgelopen jaren.
Tijdens een wedstrijd van FC Den Haag tegen Feyenoord, was de sfeer in het Zuiderpark grimmig. Een lager elftal van RAVA moest spelen op het oude complex dat het toen nog deelde met VVP. Ik was de scheidsrechter van dienst en ik kan je zeggen dat die wedstrijd voor een clubscheidsrechter geen pretje was. In die tijd kon je als clubscheidsrechter ook al achterna gezeten worden met hoek vlag stokken die je s`morgens om 9 uur op de hoeken van het veld had neer gezet. Je hield ook in die tijd bewust of onbewust rekening met de situatie en probeerde toen ook al de boel niet te laten escaleren.
Ik had achteraf spijt dat ik een speler niet de rode kaart heb getoond terwijl het RAVA bestuur juist blij was. Niemand mocht namelijk het RAVA complex af vanwege FC Den Haag -Feyenoord en om nou iemand die het niet eens was met een rode kaart de hele middag te huisvesten…
Mijn pleidooi kreeg toen veel aandacht, met name het zwaarder straffen van spelers die er een zooitje van maken, kreeg veel aandacht in de Haagsche Courant en het Binnenhof. Hey RAVA bestuur met o.a. wedstrijdsecretaris Nico Graaman en de aanwezige secretaris van RAVA Dries Weber waren niet op de hoogte van dit pleidooi en vernamen dit uit de krant.
Op 16 april vernam ik dat twee spelers uit de regio voor 6 maanden geschorst zijn na onaangepast gedrag, wat er dan veranderd is in het voetbal moet iemand mij dan maar vertellen.
De laatste jaren maak jij regelmatig reportages voor hethaagsamateur.nl. hoe ben je hier zo in terecht gekomen?
Dat was een leuke bijkomstigheid. Ik ben sinds 2015 actief voor de redactie en doe dat onder andere met wedstrijdverslagen van Houtwijk maar ook bezoek ik zeer regelmatig andere wedstrijden. Daarnaast maak ik op verzoek items die leuk zijn om te maken zoals de nieuwbouw bij RAS en de persoon achter de bar bij Graaf Willem. Ook de nieuwe speeltuin bij Erasmus en de uitreiking van de Cheque van de Zwaluwen Jeugd Actie voor de lift bij Houtwijk kunnen op mijn interesse rekenen. Ook heb ik de invalide lift bij Wippolder en bij MVV `27 de aanpassingen van de kleedkamer vloer voor het G. team gevolgd.
Erg leuk om te doen en te blijven doen want ik ga daar voorlopig mee door. Want hoewel het voor mij onbekend terrein was, de verslaggevers, fotografen en de grote groep vrijwilligers die ik regelmatig tref, heb ik het enorm naar mijn zin en ga ik daar nog lekker mee door.
Het voetbal is nog niet van mij af!
